Giallo

El cine giallo ye un subxéneru cinematográficu d'orixe italianu, deriváu del thriller y del cine de terror, que tuvo especial vixencia mientres los años 70, dómina na qu'esfrutó d'un considerable ésitu comercial. Ye unu de los principales precursores del slasher, sobre'l que tuvo gran influencia.

El nome de "giallo" (mariellu n'idioma italianu) fai referencia a los color de les cubiertes de ciertes noveles policiaques barates que fueron editaes na década de 1930 n'Italia y de les que'l xéneru toma gran parte de los sos argumentos y elementos formales.

Dende'l puntu de vista estilísticu, el giallo estremar del thriller policiacu tradicional pol so enclín a abusar de clixés psicoanalíticos y por dar muncha más importancia a lo puramente formal qu'a la coherencia de la trama, que n'ocasiones paez una mera escusa pa dar consistencia a la parte visual. Otra carauterística diferencial del xéneru ye un enclín a recrease na violencia esplícita rayana no morboso, que, sicasí, suel ser tratada d'una manera deliberadamente irreal y estilizado. Asina, ente que'l thriller centra la so atención na busca ya identificación del asesín, el giallo facer nel crime en sí, que ye presentáu en llargues secuencies -sequenza lunga- remataes nuna esplosión de violencia fuertemente idealizada y coreografiada.

Otra clave del xéneru ye l'enclín (que s'apinaría colos años) a dotar a los sos asesinos de ciertes carauterístiques cuasi-sobrenaturales, como una fuercia enforma mayor a la razonable -asina, podemos acabar afayando qu'un tarrecible asesín capaz de matar a golpes a un home yera, en realidá, una menuda muyer de mediana edá-, o la capacidá d'entrar, movese o escapar de los escenarios de los sos crímenes con absolutu sigilo. Esto asitiaría los giallo a mediu camín ente'l thriller, colos sos asesinos puramente convencionales, y l'asesín toupoderosu, na práutica inmortal o invulnerable y representación del Mal, que caracterizaría a slashers como Halloween o Friday the 13th.